Door extreme emotionele verwaarlozing voelen narcisten zich van binnen leeg. Ze werden nooit gezien of weerspiegeld zoals ze echt waren. Elke keer als ze een authentiek deel van zichzelf lieten zien, werden ze zowel met schaamte als met genegeerd, belachelijk gemaakt of aangevallen.
Het ware zelf van de narcist, dat aanvankelijk bruiste van leven, droogde uiteindelijk op. Dit bracht de narcist oog in oog met de dood, met de afgrond in zichzelf.
Niemand kan contact maken met iemand die van binnen dood is. Dus creëerde de narcist een valse zelf, gevoed door zijn verbeelding. Dat wil zeggen, de narcist dissociëerde van de realiteit en leefde in een door fantasieën gecreëerde wereld.
De reden waarom een narcist heen en weer schommelt tussen je wel en niet willen...