Wat er in de kern van een narcist schuilt

Mensen die vallen voor de charme van een narcist, worden vaak verblind door wat er aan de buitenkant te zien is. Een openlijke narcist komt meestal energiek, gepassioneerd, super fascinerend en zelfverzekerd over. Ze zijn vaak goed gekleed, hebben een perfecte houding en lichaamstaal, en weten altijd precies wat ze moeten zeggen.

Verborgen narcisten daarentegen stralen mysterie en verwondering uit. Ze zeggen alleen wat nodig is en tonen een stille nieuwsgierigheid naar jou. Ze kunnen kalm en intelligent zijn en bepaalde ongewone eigenaardigheden in hun levensstijl en verleden hebben die je interesse wekken.

Openlijke narcisten zijn supergoed in het afleiden van je aandacht met hun opzichtige uiterlijk. Verborgen narcisten hebben het moeilijker om zo’n façade in stand te houden en met hun mysterieuze uitstraling wekken ze je nieuwsgierigheid, waardoor je je afvraagt: Wie ben je echt?

De drempel van het valse zelf overschrijden

Narcissisme is vooral een compensatie voor wat ontbreekt.

De bouwstenen voor een volledig gevormd Ware Zelf zijn warmte, zorg, veiligheid, aanmoediging en acceptatie. Het is in deze acceptatie dat iemand zijn liefde voor jou laat zien, door je te zien zoals je werkelijk bent, en toch van je te houden. Deze liefdevolle getuige is wat de narcist in zijn jeugd heeft gemist, en het heeft hem achtergelaten met een huilend gevoel van angst, schaamte en zelfwalging.

Het Ware Zelf heeft een getuige nodig. Niet zomaar een getuige, maar een hogere, alwetende, goddelijke getuige. Als volwassenen kunnen we dit onszelf bieden. Een verlicht persoon wordt zich bewust van zijn Goddelijke Zelf, een bewustzijn dat niet alleen in staat is om het Ware Zelf te zien en te observeren, maar ook om het te accepteren en aan te moedigen. In onze kindertijd hebben we dit vermogen niet – dat is de rol van de ouder.

Een narcist wordt gevormd door het ontbreken van deze accepterende en liefdevolle aanwezigheid. Zelfs als de ouder voortdurend met het narcistische kind bezig is, ziet hij of zij het nooit echt. De ouder is in plaats daarvan verstrikt in zijn of haar eigen gedissocieerde, getraumatiseerde valse zelf, dat een gefotoshopte momentopname van het kind creëert. Alles gebeurt binnenin de ouder, inclusief het leven van het kind. In plaats van met hun kind om te gaan zoals het is, gaan ze om met hun kind zoals het ‘zou moeten’ zijn.

Onderdanig of dominant, stil of luidruchtig, klein of groot, waardeloos of zelfverzekerd; het maakt niet uit waar de ouder het kind in het spectrum plaatst, het belangrijkste is dat ze een persoon op hun kind projecteren die niet bestaat. Wanneer een tirannische ouder zijn kind neerzet als een onderdanig, stil, klein, waardeloos persoon, wordt een verborgen narcist geboren. Wanneer een narcistische ouder zijn kind op een voetstuk plaatst en hem aanmoedigt om dominant, luidruchtig, groot en zelfverzekerd te zijn, wordt een openlijk narcist geboren. Maar in beide gevallen krijgt het authentieke Ware Zelf geen aandacht of liefde.

Wat vaak niet wordt besproken, is het effect dat dit op een kind heeft. De reden dat een narcist een vals zelf creëert, is om het gebrek aan groei binnen zijn Ware Zelf te compenseren. Omdat zijn Ware Zelf als onbelangrijk werd behandeld, creëert het narcistische kind een prachtig alternatief in zijn valse zelf, dat het belangrijkste en het meest bijzondere is.

Duik in de kern van de narcist

Als we een telescoop zouden hebben en door het valse zelf van een narcist heen zouden kunnen kijken, diep in hun Ware Zelf, wat zouden we dan zien?

Misschien het volgende:

• Enorme woede: Omdat hij misbruikt, verwaarloosd en/of geobjectiveerd is zonder de mogelijkheid om te protesteren, draagt de narcist een hele kindertijd aan onderdrukte woede met zich mee, diep begraven onder de oppervlakte. Je ziet het vaak plotseling op willekeurige momenten tot uitbarsting komen wanneer de narcist getriggerd wordt of zijn grandioze valse zelf wordt uitgedaagd.
• Giftige schaamte: Het ware zelf van een narcist is op een gemene manier volledig afgewezen, wat een zee van schaamte creëert. Bovendien kon de narcist, omdat er 24/7 een rol op hem werd geprojecteerd, nooit aan de verwachtingen voldoen. Onthoud dat die rol gebaseerd is op de grillen van de ouders en niet op de realiteit. Deze giftige berg schaamte is zo pijnlijk dat hij nooit erkend kan worden. Toch is hij er, zoals olie onder de Arabische woestijn.
• Onvruchtbaarheid: Het ware zelf van een narcist is als een spons die niets opneemt. Net als een dorre woestijn kan de narcist slechts een zeer oppervlakkige ervaring integreren. Denk aan een woestijn waar een beetje motregen valt die snel opdroogt. Daarom kan de narcist niet echt groeien; hij integreert maar heel weinig in zijn ziel. Hoewel hun scherpe geest de feiten snel kan absorberen, blijft hun ware zelf onveranderd. Dit is ook de reden waarom narcisten cognitieve empathie hebben en geen echte empathie.

En tot slot kan het volgende ontbreken in de kern van de narcist:

• Liefde, vreugde en positieve emoties: Omdat ze nooit echt ontspannen en in zichzelf zijn geweest, hebben narcisten zelden vreugde en overvloed ervaren. Daardoor hebben narcisten vaak een vlakke affectie en zijn ze simpelweg niet in staat om tevreden of gelukkig te zijn. Ze lachen zelden uit volle borst, worden zelden zacht of huilen zelden. Dit komt voort uit de dorre aard van hun ware zelf, dat in hun jeugd nooit is gevoed met liefde en erkenning.

Bovenal wordt de kern van de narcist bepaald door een gebrek. Een narcist is als een potplant die maandenlang geen water heeft gekregen. Hoeveel water je een potplant achteraf ook geeft, hij zal nooit meer worden wat hij was. Sommige takken van een dode potplant kunnen, als ze consequent water krijgen, in kleine delen weer aangroeien, maar de rest blijft bruin en dor.

Hetzelfde geldt voor een narcist. Met bewustwording, lichaamswerk, therapie en andere vormen van genezing, waaronder psychedelische drugs, kunnen delen van het ware zelf van een narcist weer tot leven worden gewekt en nieuw leven worden ingeblazen. Verwacht alleen niet dat het hele organisme plotseling weer tot bloei komt en volledig menselijk wordt. Dat is voor de volgende generatie.