Hoe een borderline een narcist kwelt

De borderline en de narcist gaan samen als een rivier en water. Ten eerste heeft de narcist een lege kern en is hij altijd op zoek naar narcistische bevoorrading. Dit kan in de vorm van seks, aandacht, gunsten, bewondering of gewoon pure energie.

De borderline is kinderachtig en bruist van de energie. Te veel energie. De borderline wordt zo overweldigd door emoties dat hij mensen zoekt om hem te helpen zijn innerlijke staat te reguleren. De borderline denkt ook in zwart-wit; hij verafgoodt mensen snel, maar demoniseert ze ook snel. De borderline weet ook hoe hij de onschuldige, hulpeloze slachtofferrol moet spelen, omdat hij weet dat hij daarmee steun krijgt.

Dan komt de narcist, die ervan droomt belangrijk te zijn in de wereld. De borderline biedt de ideale, kant-en-klare oplossing in één persoon. De borderline is gebruikt en misbruikt door ex-vrienden en ex-geliefden. De borderline staat machteloos tegenover zijn emotionele ontregeling. Hij heeft een anker nodig, een rots in de woeste storm van zijn innerlijke chaos.

Dit raakt allemaal aan de grootsheid van de narcist en activeert hun redderscomplex. De borderline is meestal ook erg seksueel en aantrekkelijk, zodat de narcist zich belangrijk en nodig kan voelen en tegelijkertijd regelmatig seks heeft, samen met de ego-boost van een aantrekkelijke partner.

Dus de narcist en de borderline slepen elkaar mee in een gedeelde fantasiewereld, die wordt gevoed door illusie, grootsheid en projectie.

Zoals alle mooie fantasieën, komt de schaduw onvermijdelijk weer naar boven. De borderline schommelt tussen het idealiseren van de narcist en het demoniseren ervan. De borderline veroordeelt de narcist, wijst op zijn gebreken, uit zijn teleurstelling, negeert hem, trekt zich terug en wordt woest op hem. Elk teken dat de narcist afstandelijk en geheimzinnig is, of niet past in het reddersbeeld van de borderline, zal de borderline straffen. En dat kan hard aankomen. Er zit geen logica in deze waanzin. De borderline verandert net zo snel als het weer, en elke verandering heeft pijnlijke gevolgen voor de narcist.

Om hun zelfrespect op peil te houden, gebruiken borderlines ook het andere geslacht. Ze houden exen en potentiële geliefden in hun omgeving, zowel voor hun emotionele zelfrespect als om de narcist jaloers te maken en zo te manipuleren dat hij zich gedraagt zoals de borderline dat wil. Dit soort triangulatie daagt de grootsheid van de narcist geleidelijk uit en zorgt ervoor dat hij aan zijn eigenwaarde gaat twijfelen. De borderline zegt dat zijn ex het beter deed, of dat die hem niet op dezelfde manier dwarszat als de narcist.

Door middel van triangulatie en de cyclus van idealiseren en afwaarderen martelt de borderline de narcist tot het punt van instorten, waarna de narcist de borderline uiteindelijk afdankt. De narcist duikt dan onder om de brokken op te rapen en zijn grandioze valse zelf in zijn oude glorie te herstellen.