Fantasie achterlaten en terugkeren naar de werkelijkheid

De doelwitten van misbruik hebben een kernkwetsbaarheid die ze vaak over het hoofd zien, en hun neiging om die over het hoofd te zien ligt in de aard ervan: Dissociatie.

Doelwitten van misbruik komen vaak uit emotioneel achtergestelde gezinnen. In veel gevallen hebben ze ook openlijk misbruik meegemaakt. Of het nu het trauma van verwaarlozing is, het trauma van actieve schade, of beide, de pijn van hun ervaring wordt te veel. De werkelijkheid wordt te veel. Weten dat de persoon van wie je houdt je kwaad doet en de gevolgen daarvan voelen, is ondraaglijk. Het antwoord op deze hachelijke situatie is dissociatie, en daarmee het afdrijven in fantasie om het ondraaglijke draaglijk te maken.

Complex trauma is als een bal van immense angst, schaamte en schuld die steeds weer tot uitbarsting komt, afhankelijk van de uitdaging of stressfactor waar je op dat moment mee te maken hebt. Als complex trauma ontstaat, overweldigt het je geest, je interne balans en je bewustzijn. Gedurende deze tijd is er een breuk in de werkelijkheid. Je dwaalt af naar een andere wereld.

Deze gedissocieerde toestand kan eenvoudigweg een gat in het geheugen zijn, gepaard met een gevoelloosheid. Het is opluchting van de onmetelijkheid van het complexe trauma in jezelf. Andere keren gaat dissociatie gepaard met fantasie; een heldere, wakkere droom die tot doel heeft de werkelijkheid te herkaderen om deze draaglijker te maken.