Fantasie achterlaten en terugkeren naar de werkelijkheid

De doelpersonen van misbruik hebben een kernkwetsbaarheid die ze vaak over het hoofd zien, en hun neiging om die te missen ligt in de aard ervan: Dissociatie.

Doelpersonen van misbruik komen vaak uit emotioneel verwaarloosde gezinnen. In veel gevallen hebben ze ook openlijk misbruik meegemaakt. Of het nu gaat om het trauma van verwaarlozing, het trauma van actief letsel, of beide, de pijn van hun ervaring wordt te groot. De realiteit wordt te veel. Weten dat de persoon van wie je houdt je pijn doet, en de gevolgen daarvan voelen, is ondraaglijk. Het antwoord op deze situatie is dissociatie, en daarmee wegdrijven in fantasieën om het ondraaglijke draaglijk te maken.

Complex trauma is als een bal van enorme vrees, schaamte en schuldgevoelens die steeds weer tot uitbarsting komt, afhankelijk van de uitdaging of stressfactor waarmee je op dat moment te maken hebt. Wanneer complex trauma zich voordoet, overweldigt het je geest, je innerlijke balans en je bewustzijn. Gedurende deze periode is er een breuk in de realiteit. Je drijft af naar een andere wereld.

Deze gedissocieerde toestand kan simpelweg een gat in je geheugen zijn, gepaard gaande met een gevoelloosheid. Het is een verademing van de onmetelijkheid van het complexe trauma in je. Andere keren gaat dissociatie gepaard met fantasie; een heldere, wakende droom die tot doel heeft de realiteit te herkaderen om deze...