Het stukje dat je mist voor traumatische genezing

Trauma heeft een diepte, kracht en waargenomen dodelijkheid die vergelijkbaar is met een storm op zee. Meerdere golven van emoties kunnen je heen en weer slingeren en je uit koers brengen. In extreme gevallen kunnen ze je tijdelijk ‘tot zinken brengen’.

Een simpele trigger kan deze storm activeren, waardoor je overspoeld en overweldigd raakt. Gelukkig doden traumatische stormen ons niet. Ze kunnen ons wel ‘uitschakelen’, waardoor we ons afsluiten, gevoelloos worden of ons gaan misdragen, voordat we wakker worden aan de kust van ons bewustzijn, kokhalzend en kokhalzend.

Net als wanneer je naar de bodem van de oceaan zinkt, heb je bij trauma het gevoel dat je verdrinkt in de diepten van je ziel, dat je gedesoriënteerd bent en gehuld in duisternis. Het is alsof je tijdelijk jezelf kwijt bent.

Als het waar is dat je jezelf kwijt bent, waar ga je dan heen in die tijd? En is er een manier om jezelf vast te houden tijdens de storm? Het antwoord is een volmondig ja. Maar dat bete...