De narcistische vrouwen die gefetisjiseerd zijn door mannen met gebreken

In de jungle die de datingwereld is, zie ik vaak een raar stel dat me de laatste tijd bezig houdt: de supermooie vrouw en de onhandige man.

Op het eerste gezicht lijkt het alsof de man ‘boven zijn stand leeft’, wat voor de meeste mensen misschien genoeg is.

Maar ik kijk met een kritisch oog. Ik bekijk zulke koppels door de bril van mijn harde ervaring en mijn diepgaande kennis van persoonlijkheidsstoornissen. Wat ik dan zie, is niet één narcist, maar twee – met een unieke twist. De ene ziet eruit, praat en gedraagt zich als een narcist, maar is dat niet, terwijl de andere in niets op een narcist lijkt, maar dat wel is.

Inderdaad, we hebben hier te maken met een wolf in schaapskleren die een schaap in wolfskleren date – en ze houden elkaar voor de gek.

De vos en haar ‘man’

Wat me opvalt aan de vrouwen in dit soort relaties is niet alleen hun schoonheid. Ze hebben vaak ook een onberispelijke houding, moeiteloze lichaamsbewegingen en een ijskoude houding. Ze dragen meestal chique kleding en zijn perfect opgemaakt. Elk aspect van hun uiterlijk lijkt zorgvuldig te zijn overwogen. Ze maken nooit plotselinge bewegingen, verraden nooit hun emoties en tonen geen enkel teken van onzekerheid. Ze blijven altijd kalm en beheerst. Griezelig kalm. Ze hebben een uitzonderlijk sterke houding en combineren in veel gevallen mannelijke kledingstukken in hun stijl. Broeken. Een colbert. Iets om duidelijk te maken dat je niet met een ‘meisjesmeisje’ te maken hebt.

Ondanks hun koele houding stralen ze toch sexappeal uit. Niet het bedwelmende, uitbundige soort, maar eerder het ingehouden, gekooide soort. Je kunt het zien, maar je kunt het niet voelen of bereiken. Deze vrouwelijke vixen is als een model in een tijdschrift. Ze is verleidelijk, seductief en buitengewoon mooi met een glanzende uitstraling. Maar dat is ook alles wat ze is. Je kunt alleen maar kijken.

Dan richt ik mijn aandacht op haar vriendje en word ik onrustig bij mijn eerste gedachte: Het voelt alsof ik naar een moeder met haar jonge zoon kijk.

Boven zijn gewicht boksen

In vergelijking met zijn symmetrische, onberispelijke vixen lijkt er iets niet te kloppen aan deze man. Misschien draagt hij kleding die niet bij elkaar past en kleuren die niet bij elkaar passen. Waar zijn vriendin een zorgvuldig gekozen outfit en accessoires heeft, lijkt hij zomaar iets aangetrokken te hebben. In andere gevallen draagt hij ook een stijlvolle outfit, maar lijkt hij die onhandig te dragen, alsof hij die niet zelf heeft uitgekozen. Grappig genoeg lijkt die op die van haar.

Haar perfecte gezicht lijkt zo uit een tijdschrift te komen en vertoont geen tekenen van slijtage. Zijn gerimpelde gezicht ziet er moe en onevenredig uit. Zijn ogen lijken verdrietig en zijn houding straalt uit dat hij niet zeker van zichzelf is. Zijn lichaam is misschien slungelig en mager als dat van een jongen, en zijn mond is naar beneden getrokken in een frons. Zijn vixen lijkt niet onder de indruk en glimlacht af en toe vreemd. Hij komt onzeker en onzeker over. Het meest veelzeggend is dat hij achter zijn vriendin aan sjokt, die altijd voorop loopt als ze ergens heen gaan. Het lijkt wel alsof ze hem aan de leiband heeft.

Als je alleen naar het uiterlijk kijkt, slaat het nergens op. Wat doet zij met hem, zou je je kunnen afvragen. Om die vraag te beantwoorden, moeten we verder kijken dan de buitenkant van dit vreemde stel en ons verdiepen in hun psychologie.

Alpha/Beta Ping Pong

De sleutel tot de psychologie van de vixen ligt in haar ogen. Ze zijn meestal scherp en glinsterend, terwijl ze bijna onmerkbaar van woede bruisen.

Vrouwen als zij komen meestal uit matriarchale gezinnen met zwakke of afwezige vaders. Hun moeders waren vaak net zo opvallend toen ze jong waren, met een even opvallende gemene kant. Dat wil zeggen, als je ze eenmaal leert kennen en hun gevoelige punten raakt, verandert hun kalme, koele houding snel in vuur. Hun plotselinge beet blijkt giftig.

Na verloop van tijd ontstaat er een beeld. De vixen heeft een verleden van relaties met zeer mannelijke of succesvolle mannen, maar ook met hun zwakkere tegenpolen. Ze zegt te verlangen naar een man die haar intensiteit aankan, maar lijkt onvermijdelijk in conflict te komen met zulke mannen. Alfa-mannen doen immers wat alfa’s doen: ze stellen grenzen en wijzen haar haar plaats. Dat is te veel voor haar, ze wordt woedend en vertrekt.

Terwijl ze haar wonden likt, besluit ze voor iemand ‘veiliger’ te gaan. Ze ontmoet een onhandige jongen die op de een of andere manier ook fascinerend en knap is – op zijn eigen manier. Hij brengt intriges in haar leven. Misschien is hij een kunstenaar of runt hij een succesvol bedrijf. Zijn levensstijl en seksuele voorkeuren zijn ongebruikelijk. Hij is net aantrekkelijk genoeg om de interesse van de vixen te wekken. En het beste van alles is dat hij niet zo abrupt en grensoverschrijdend is als die klootzakken.

In tegenstelling tot die mannen is deze man helemaal weg van de vixen. Hij ziet haar als de koningin die ze is en behandelt haar ook zo. Hij lijkt ook akkoord te gaan met alles wat ze voorstelt. Hij staat open voor haar emoties en is empathisch. Ze voelt zich veilig bij hem, genoeg om haar hoop en dromen voor de toekomst met hem te delen. Vreemd genoeg wil hij hetzelfde.

Maar ze is geen dom meisje. Haar hersenen werken op volle toeren en analyseren alles aan hem. Hoewel hij een normaal leven lijkt te leiden, blijkt hij bij nader inzien een beetje een eenling te zijn. Hij heeft wel vrienden en hobby’s, maar die blijken oppervlakkig te zijn. Niets wat hij niet aan de kant kan schuiven.

De vixen en haar nieuwe man gaan vaak uit, waarbij ze diepgaand praten over hun vroegere relaties en trauma’s uit hun jeugd. Niets is taboe. Hun seksleven, hun liefdesverdriet, hun diepste verlangens. De man vertelt dat hij een moeilijke relatie heeft met zijn familie. Hij heeft vooral een gekwetste band met zijn moeder. Dat is goed, zegt een onbewuste stem in haar hoofd. Dat maakt hem kneedbaar. Hij kan zich aanpassen aan haar plannen.

Hij heeft een duistere kant, een gevoel van gekwetstheid. De vrouw weet dat zijn zelfvertrouwen maar dun is en zijn wankele zelfbeeld bedekt. Het staat op zijn voorhoofd geschreven. Ze voelt dat ze hem gemakkelijk kan controleren en manipuleren.

De vixen denkt dat ze de perfecte man heeft gevonden; de ideale mix tussen haar droomman en een ‘veilige’ man die ze kan controleren. Het ultieme compromis. Als ze de alfa’s niet om haar vinger kan winden, neemt ze genoegen met deze man. Haar val is gezet.

Wat ze echter niet weet, is dat ze in een val loopt. Niet alleen het zelfvertrouwen van haar nieuwe man is nep. In feite is hun hele relatie een fantasie, speciaal voor haar op maat gemaakt. Ze staat op het punt gehecht te raken aan een verborgen narcist. Een man met een leegte waar een hart zou moeten zitten, verborgen door een persoonlijkheid die wordt gevoed door grootsheid.

Ook de verborgen narcist loopt in een val. Date na date, kus na kus, de ene vrijpartij na de andere, wordt er een spinnenweb om hem heen geweven door een psychopaat met borderline.

Mevrouw ‘Ik zal hem wel veranderen’

In wezen zijn vixens borderlines — ze verdrinken in overweldigende emoties terwijl ze dromen van een man die hun rots in de branding zal zijn. Ze hebben echter ook de ‘gave’ van een narcistisch vals zelf. Als klap op de vuurpijl zijn ze begiftigd met de berekenende, wrede geest van een psychopaat. Toch zijn ze noch narcisten, noch psychopaten; ze bezitten slechts hun eigenschappen bovenop hun borderline-pathologie.

De vixen is vaak verslaafd aan de aandacht van mannen. Ze heeft constant meerdere mannen aan de haak, zelfs als ze een langdurige relatie heeft. Als ze zich onzeker voelt, zoekt ze troost en bevestiging bij deze ‘satellietmannen’. Als haar vriend zich misdraagt, speelt ze de andere mannen tegen hem uit om hem te kwetsen en te straffen.

Dit gedrag verraadt de haat-liefdeverhouding van de vixen met het mannelijke. Haar haat tegen mannen ontstond in haar jeugd, door haar emotioneel en vaak fysiek afwezige vader. Vaak is de verborgen narcist die ze kiest een kopie van haar onbekwame en onvolwassen vader. Terwijl de mislukkingen van haar vader het zaadje van haar haat tegen mannen hebben gezaaid, is het haar moeder die die haat met haar woorden voedt.

De moeder van de vixen leert haar dochter hoe ze de mannen in haar leven kan manipuleren en controleren. Als echte matriarch ziet haar moeder mannen als gereedschap dat gebruikt kan worden. Als hun mannelijkheid handig is, moedigt ze die aan. Als ze hun mannelijkheid als een bedreiging ziet, maakt ze de man belachelijk en ontneemt ze hem zijn mannelijkheid om hem klein te maken.

Deze strategie faalt bijna altijd bij een echte ‘alfa’, die aanvallen op zijn mannelijkheid niet lang tolereert. Een verborgen narcist daarentegen draagt een beerput van giftige schaamte met zich mee en wordt geplaagd door een laag zelfbeeld. Bovendien is hij helemaal weg van de vixen en emotioneel in haar geïnvesteerd. Elke keer als hij zich misdraagt of van het script afwijkt, brengt de vixen hem met schaamte terug naar zijn plaats. In tegenstelling tot een openlijke narcist is het valse zelf van de verborgen narcist kwetsbaar en kan het gemakkelijk worden gekneed zoals de vixen dat wil.

Wat zijn opvallende fouten betreft, gelooft de vixen dat ze hem kan veranderen. De verborgen narcist is als een oud, verweerd huis dat opgeknapt kan worden. De vixen moedigt haar verborgen narcist aan om succes na te streven op manieren die haar van pas komen. Ze neemt ook de controle over zijn uiterlijk over en dwingt hem zich te kleden en te verzorgen volgens haar smaak.

In veel opzichten probeert de vixen de verborgen narcist te veranderen in de man die ze in haar vader had willen zien. Haar hele relatie is een geval van herhalingsdrang. Het is een herhaling van haar jeugd, met een gebrekkige man die in de plaats komt van haar gebrekkige vader, waardoor ze de kans krijgt om op te lossen wat er mis is gegaan.

Wat de verborgen narcist betreft, ontstaat er ook een soortgelijk verhaal.

Meneer ‘Ik zal haar redden’

Wat de verborgen narcist vooral in de vixen ziet, is zijn moeder. Hij voelt zich aangetrokken tot de vibe van de vixen, die overeenkomt met die van zijn moeder. De verborgen narcist voelt zich vooral aangetrokken tot de unieke manier waarop de vixen liefde onthoudt, wat ook overeenkomt met zijn moeder. Dit gebeurt volledig onbewust.

Het laatste stukje van de puzzel is de schijnbare perfectie van de vixen. Ze is sexy, wereldwijs, intelligent en almachtig — net zoals zijn moeder was toen hij een kind was. In zijn grootsheid, waarin hij helemaal speciaal is, is de vixen de ideale vrouw om zijn wereld compleet te maken. Voor de narcist is immers niets minder dan perfectie goed genoeg. En de vixen lijkt perfect te zijn.

Na te zijn vernederd, verwaarloosd, afgewezen, gecontroleerd en uitgebuit door zijn moeder, gaat de narcist zijn jeugd opnieuw beleven met de vixen. En dat doet ze met verve. Met haar felle energie, scherpe oordeel en kilheid breekt ze de verborgen narcist snel af tot de jongen die hij vroeger was. Na verloop van tijd brokkelt zijn verdediging af, net als zijn identiteit, en versmelt hij met de vixen, net zoals toen hij een jongen was. De relatie is perfect om de jeugd van de verborgen narcist te herscheppen.

Hier moeten we even stilstaan. Verzacht door de intimiteit van de relatie, laat de vixen geleidelijk haar borderline kant zien. Een onzekerder kant van haar die ze in het openbaar verbergt, komt naar boven. Ze vertelt de verborgen narcist over haar angsten en zwakheden. Ze deelt met hem de pijn die haar is aangedaan door de ‘gewelddadige’ mannen uit haar verleden. Eindelijk heeft ze een man gevonden die anders is dan die kerels. Zorgzaam. Intelligent. Capabel. Deze keer zal het anders zijn.

Door zichzelf neer te zetten als hulpeloos en slachtoffer, activeert de vixen het redderscomplex van de verborgen narcist, dat wordt gevoed door zijn grootsheid. Zijn twijfel en schaamte verdwijnen en de held in hem komt naar boven. Hij voelt zich opgetogen en machtig. Onoverwinnelijk. Hij geniet van het idee dat hij de man is die de vixen nooit heeft kunnen vinden. Eindelijk voldoet hij aan haar verwachtingen.

Maar wie is ‘haar’ eigenlijk?

Zijn moeder natuurlijk. De vrouw die hij nooit tevreden kon stellen. De vrouw die hem nooit zou accepteren en van hem zou houden. De gekwetste vrouw die zich verschuilde achter een koud, onverschillig uiterlijk. De vrouw die verdronk in haar trauma, die hij nooit kon redden, hoe hard hij ook zijn best deed. Deze keer zal hij niet falen. Hij zal voor de vixen de man zijn die hij nooit voor zijn moeder kon zijn.

Laat de shit maar beginnen!

De relatie tussen de vixen en de verborgen narcist is een recept voor rampspoed. De verborgen narcist stelt de vixen snel teleur in haar behoefte aan een machtige man die de koning voor haar zal spelen - die de man in haar leven zal zijn die ze nooit heeft gehad. Naarmate de maanden verstrijken, begint de vixen te beseffen dat de man die zo veelbelovend was als haar ‘opknapper’ is bezweken onder het gewicht van haar macht en zichzelf heeft bewezen als een gebroken jongetje.

In haar walging richt de vixen haar aandacht op haar satellietmannen. Ze speelt de ene man na de andere uit tegen de verborgen narcist, flirt met hen in zijn bijzijn of vergelijkt hem voortdurend met hen. Keer op keer herinnert ze hem eraan hoe minderwaardig en waardeloos hij is. Wat een teleurstelling hij is. Dit is een messteek in het diepste wondje van de verborgen narcist. Wat begon als een droom, verandert in een bekende nachtmerrie. Haar teleurstelling heeft opnieuw zijn tekortkomingen blootgelegd. Hij is weer een mislukkeling.

De verborgen narcist kan het uiteindelijk niet meer aan. Hij afwaardeert de vixen en probeert de relatie te beëindigen. Overweldigd door haar borderline vrees voor verlating, schakelt de vixen over en smeekt de verborgen narcist om niet weg te gaan. Soms vindt hij de kracht om te ontsnappen. Andere keren verandert de relatie in een cyclus van aan en uit die jaren kan duren, waarbij de manipulatie en het hartzeer steeds erger worden en de vixen de psychopathische elementen in de verborgen narcist naar boven haalt.

Het resultaat is een shitstorm die niemand van buitenaf zou geloven. Beide partijen verliezen uiteindelijk aan de ervaring, hun vertrouwen is weg, de vixen voelt zich bedrogen en belazerd, terwijl de verborgen narcist zich ontmand en gebroken voelt en wanhopig zijn grootsheid wil herstellen om weer verder te kunnen gaan met het idealiseren van een ander.