Bewegen door de donkere nacht van de ziel

Je bent helemaal alleen, met ondraaglijke angst en pijn zonder einde. Wat je doormaakt is erger dan marteling, en je zult je voor eeuwig zo voelen. Welkom in de Donkere Nacht van de Ziel.

Het komt na een plotselinge breuk. De dood van een geliefde. Verlaten en afgesneden worden door een geliefde. Of aan het einde van een giftige, gewelddadige relatie waar je voor hebt gekozen om geen contact meer te hebben. Je krijgt paniekaanvallen. Diepe pijn en verlangen. Je piekert en maakt jezelf gek met onophoudelijke gedachten. Een vreselijke droefheid valt over je heen. Je krijgt het onontkoombare gevoel dat je ellendig en alleen zult sterven. De pijn en angst worden zo groot dat je overal en bij iedereen om hulp zoekt. Je kunt dit niet! Het is onmogelijk. Toch?

Nou, ja en nee.

Je door je donkere nacht van de ziel heen slaan is iets wat je nog nooit eerder hebt gedaan. In wezen maak je een overgang door van de ene toestand naar een hogere toestand. Het zal de hele weg onmogelijk lijken, totdat je aan de andere kant tevoorschijn komt, klaar om een realiteit te leven die voorheen je stoutste verwachtingen te boven ging.

Wat er nodig is om het onmogelijke te doen

Zelfs als je niet religieus bent, kun je nog steeds belangrijke tools halen uit de symbolische elementen van de Abrahamitische religies.

Ik heb mijn hele leven nooit begrepen wat het belang was van een man die een gruwelijke, ellendige dood stierf, vastgenageld aan twee planken. Na een bijzondere ervaring tijdens mijn eigen donkere nacht van de ziel werd het me echter eindelijk duidelijk.

Op dat moment had ik weer een paniekaanval. Ik liep met een diepe angst door de kamer en voelde me alsof ik op het randje van de dood stond. Het was vreselijk. Ik had al maanden last van paniekaanvallen en was altijd weggerend als ze opkwamen, wanhopig op zoek naar een uitweg. Deze keer sloot ik echter mijn ogen en richtte ik mijn aandacht rechtstreeks op het gevoel van paniek. De vrees zwol aan, en zwol aan, en zwol aan, totdat de dood dichterbij kwam en ik het gevoel had dat mijn hart het zou begeven. Wat gebeurde er? Niets. En alles. De paniek verdween plotseling en mijn zintuigen werden volledig geprikkeld. Ik voelde me opgelucht en als herboren. Ik kon het niet geloven. Ik had het onmogelijke gedaan!

Tijdens zijn proces had Christus de beschuldigingen kunnen bekennen en om genade kunnen smeken, maar hij bleef standvastig en accepteerde elke martelende seconde van zijn lot. Zijn beloning? Hij ging naar de hemel. Wat gaf hem de kracht om zijn gruwelijke beproeving te doorstaan zonder te breken?

Als je door je donkere nacht van de ziel gaat, kun je standhouden en in jezelf op zoek gaan naar een reddingslijn. Ik noem dat ‘je Christus-zelf’. Christenen vinden dit misschien makkelijk te accepteren, maar zelfs als je niet gelovig bent of een ander geloof hebt, bezit je nog steeds een Zelf in jezelf dat sterk en vasthoudend genoeg is om je door je beproeving heen te helpen.

Christus was slechts een mens. Wat hem uiteindelijk onsterfelijk maakte, was zijn indrukwekkende vertoning van wat mensen in zich hebben. Als hij het kon, kun jij het ook. Dat is de betekenis van Christus.

De islam heeft hetzelfde idee en noemt het ‘jihad’ of ‘heilige strijd’. Hoewel de oorlog tegen terrorisme en religieus fundamentalisme deze term een negatieve lading hebben gegeven, zit er nog steeds een grote kern van waarheid in. De donkere nacht van de ziel is jouw ‘heilige strijd’ om je beproeving te doorstaan. God, het universum, de engelen, wat je ook helpt om het te begrijpen, als je om hulp kunt vragen, dan krijg je die.

Deze twee voorbeelden helpen aantonen dat je geen zwak, laf mens bent. Je bent een goddelijke schepping, en als je genoeg geloof kunt opbrengen, zal de goddelijke schepper je geven wat je nodig hebt om de donkere nacht van de ziel te doorstaan. Dit is geen verhaal, het is een echt, metafysisch proces.

Je geest is niet je vriend

Bel hem en smeek hem om je terug te nemen.

Je kunt dit niet.

Zonder haar ben je niets.

Dit zal nooit eindigen.

Je bent gedoemd om dit voor eeuwig te voelen.

In het dagelijks leven is de geest een onmisbaar hulpmiddel. Hij kan situaties analyseren, oplossingen voor problemen aandragen of wegen banen om je uit een moeilijke situatie te halen.

Als het gaat om de Donkere Nacht van de Ziel, is de geest je vijand. Behalve je helpen om voor jezelf te zorgen, zal de geest je alleen maar uitdagen en je aanmoedigen om aan je ervaring te ontsnappen. De geest gelooft dat pijn koste wat kost moet worden vermeden. Ondanks al zijn kracht mist de geest de verbeeldingskracht om het pad dat je bewandelt te begrijpen.

Om een metamorfose te ervaren en door de Donkere Nacht van de Ziel heen te gaan, moet je verder gaan dan je verstand. Je moet je volledig overgeven aan de ervaring. Er is geen andere manier. Het enige wat je in deze periode hebt, is je Christus Zelf. De Heilige Strijd is de weg. Als je verstand je iets anders vertelt, is dat een leugen.

De brug oversteken en de smalle poort binnengaan

Religieuze en spirituele symboliek zit vol met bruggen en openingen zoals smalle deuren of bogen.

De brug is meestal bedekt met pijnlijke naalden, spijkers en scheermesjes. In andere gevallen is de brug een mes dat scherper is dan een zeis, en wordt deze met pijn en lijden overgestoken. In het geval van de Donkere Nacht van de Ziel is deze brug je enige weg. Er is geen alternatief.

De smalle poort daarentegen is een punt waar je niet meer terug kunt. Zodra je erdoorheen loopt, ben je veranderd. Om er echter overheen te komen, heb je geloof nodig. Zonder geloof blijf je in het rijk van de geest en kun je nooit binnenkomen. De smalle poort vereist absoluut geloof en absolute overgave.

Donkere dromen van de ziel

Een andere symbolische ervaring is het geleidelijk smaller worden van het pad en het gevoel gevangen te zitten. Het is niet ongewoon om claustrofobische dromen te hebben, waarin je in een smalle tunnel zit die steeds smaller wordt totdat je vast komt te zitten en niet meer vooruit of achteruit kunt. Je kunt ook in een kist terechtkomen waaruit je niet kunt ontsnappen.

Een ander soort droom is het najagen van iets dat oneindig onbereikbaar blijkt te zijn. Misschien probeer je iets te vinden waarvan je zeker weet dat het er is, maar dat ongrijpbaar blijkt te zijn. Misschien probeer je jezelf in een bepaalde situatie te bewijzen en slaag je daar nooit helemaal in.

Je kunt uit deze dromen ontwaken met een huilend gevoel van wanhoop of een verontrustende angst. Je kunt ook ontwaken in een wanhopige staat van onontkoombare paniek. Dit zijn allemaal ervaringen van het overgaan van het bekende naar het onbekende, van het bewuste naar het onbewuste, waar transformatie mogelijk is.

De dood is de prijs, wedergeboorte is de beloning

Over de brug en voorbij de smalle poort ligt het Koninkrijk der Hemelen. Dit is je metamorfose en je beloning.

De donkere nacht van de ziel is symbolisch sterven en herboren worden in een hogere staat. Je wordt ingewijd in wijsheid en waarheid. Wanneer je tevoorschijn komt, voel je een enorme opluchting. Je huid tintelt en je voelt je ruim van binnen. Er is geen gevoel dat hiermee te vergelijken is.

Als je je overgeeft aan de weg, komt er iemand anders tevoorschijn. Je kijkt naar je ‘vroegere zelf’ als een ander persoon uit een ander leven. De nieuwe jij heeft een hoger bewustzijn, een ruimer bewustzijn, is wijzer en nederiger, en heeft een enorm vergroot vermogen om angst en pijn te weerstaan.

Bovenal zal degene die uit de donkere nacht van de ziel tevoorschijn komt, een superieur vermogen hebben om toekomstige situaties aan te kunnen, zoals die welke het proces in eerste instantie in gang heeft gezet.