Het populaire geloof is dat narcisme niet te genezen is, dat zelfs als een narcist zou willen veranderen, hij of zij zou falen. Omdat hun pathologie zich tijdens hun vormingsjaren heeft ontwikkeld, heeft de narcist gewoon geen hoop. Je kunt een oude narcist geen nieuwe trucjes leren, zo lijkt het. Eens een narcist, altijd een narcist.
En toch dwalen mijn gedachten af en toe af. Terwijl ik de narcisten in mijn kringen observeer, stel ik me voor wat er nodig is. Soms grijnst mijn innerlijke psychopaat en overweeg ik om een LSD-tablet of ecstasy pil in de koffie van een narcist te gooien. Ze kunnen daarna toch niet onveranderd blijven?
Als ik eenmaal heb gegrinnikt, keer ik terug naar minder criminele gedachten. Mijn neurodivergente geest wordt weer scherper terwijl ik ongewone verbanden leg. Ik moet denken aan Hercules, of ‘Herakles’, zoals de Grieken hem noemden.
Hoewel hij nauwelijks narcistisch is, is er genoeg in het verhaal van Herakles om me te doen vermoeden dat zijn heldenreis een blauwdruk zou kunnen zijn voor de genezing van een narcist.
De werken van Herakles
In de Griekse mythe was Herakles de buitenechtelijke zoon van Zeus. Zeus’ vrouw Hera verachtte de ontrouw van haar man en nam vaak wraak op Z...